زمان تقریبی مطالعه: 3 دقیقه
 

ابونصر تمار





ابونصر عبدالملک بن عبدالعزیز بن عبدالملک تمّار (۱۳۷-۲۲۸ق)، از راویان اهل‌سنت قرن دوم و سوم هجری قمری در بغداد بود.


۱ - معرفی اجمالی



ابونصر عبدالملک بن عبدالعزیز بن عبدالملک بن ذکوان قشیری تمّار نسوی دقیقی، در سال ۱۳۷ق در سالی که ابومسلم خراسانی به قتل رسید، در شهر نسا از شهرهای خراسان در ترکمنستان کنونی به دنیا آمد. برای کسب علوم مسافرت‌ها نمود و در نهایت به بغداد رفت و در آنجا اقامت گزید. شغل وی را خرمافروشی ذکر کرده‌اند. از راویانی چون مالک بن انس، سعید بن عبدالعزیز و کوثر بن حکیم روایت کرد و افرادی مانند عبدالله بن محمد بغوی، ابو زرعه و احمد بن ابی خیثمه از او روایت نمودند. تمّار را فردی موثق و همچنین فاضل، زاهد و خیّر دانسته‌اند. وی در اواخر عمرش نابینا گشت و به سال ۲۲۸ق در بغداد وفات یافت و در باب الحرب دفن گردید. کتاب رحله اثر اوست.

۲ - پانویس


 
۱. ذهبی، محمد بن احمد، سیر اعلام النبلاء، ج۱۰، ص۵۷۱.    
۲. بخاری، محمد بن اسماعیل، التاریخ الکبیر، ج۵، ص۴۲۳-۵۲۴.    
۳. خطیب بغدادی، احمد بن علی، تاریخ بغداد، ج۱۰، ص۴۲۰.    
۴. ابن سعد، محمد، الطبقات الکبری، ج۷، ص۳۴۰.    
۵. بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۱، ص۶۲۴.    
۶. ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۱۶، ص۲۶۸-۲۷۰.    
۷. ابن ابی حاتم رازی، عبدالرحمن بن محمد، الجرح و التعدیل، ج۵، ص۳۵۸.    
۸. مزی، یوسف بن عبدالرحمن، تهذیب الکمال، ج۱۸، ص۳۵۴.    
۹. ذهبی، محمد بن احمد، میزان الاعتدال، ج۲، ص۶۵۸.    
۱۰. ذهبی، محمد بن احمد، العبر، ج۱، ص۳۱۶.    
۱۱. ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی، تقریب التهذیب، ج۱، ص۳۶۳.    
۱۲. ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی، المنتظم، ج۱۱، ص۱۳۹.    
۱۳. ابن عماد حنبلی، عبدالحی، شذرات الذهب، ج۳، ص۱۳۰.    
۱۴. سمعانی، عبدالکریم بن محمد، الانساب، ج۲، ص۲۷۵.    
۱۵. ابن اثیر، علی بن محمد، اللباب، ج۱، ص۲۲۲.    


۳ - منبع



پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۴۹۶، برگرفته از مقاله «عبدالملک تمّار».






آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.